Sterk zijn....

22-12-2019

Ik krijg van mensen weleens te horen, wat ben je sterk, wat ben je dapper. Dat voelt oprecht als een compliment, maar aan de andere kant ook niet als een keuze.

Als je iemand verliest die je zo dierbaar is; je vader, je moeder, je broer, je zus, je partner, je kind, dan voelt dat verdriet te groot om ooit te kunnen dragen. Onvoorstelbaar hoe je ooit verder moet in dit leven, zonder diegene. En toch doen we het. Want wat is het alternatief?

Ik heb gehuild, ik heb geschreeuwd, ik ben kwaad geweest, ik heb onder de dekens gelegen, ik heb stoïcijns op de bank gezeten, ik heb mezelf stil gezet om maar zo dicht mogelijk bij het moment te blijven dat mijn kind er nog was en toch tikt de tijd door, verstrijken de dagen, gaat de wereld om je heen verder, terwijl jij stil staat. En daar kun je je lang tegen verzetten, maar op een gegeven moment moet je mee, weer mee draaien in de samenleving, al voelt dat moment vaak als te snel. Dan moet je de draad weer oppakken en daar is moed en kracht voor nodig. En dan blijken wij mensen vaak flexibeler, sterker en dapperder dan we ooit zelf hadden gedacht. Je weet niet half hoe sterk je bent, totdat sterk zijn de enige keuze is die je hebt.

Dus ja, als iemand zegt wat ben je sterk, dan is dat zeker een compliment, maar voelt dat niet als de keuze die ik had willen maken.

En ik voel me ook niet altijd sterk. Afgelopen jaar nog, voelde alsof de grond onder mijn voeten vandaan was geslagen. Dat ik thuis kwam te zitten en het niet meer kon bolwerken, voelde in eerste instantie als falen. Ik, die van mezelf ook altijd sterk moet zijn, was ongelooflijk te kort geschoten en had dus gefaald, want ik kon het niet meer.

Nu heb ik intussen geleerd om wat liever en vergevensgezinder naar mezelf toe te zijn en dat geeft lucht. Ik hoef niet altijd sterk, krachtig en perfect te zijn, het mag soms best een tandje minder. Tegelijkertijd hebben kracht en moed er ook voor gezorgd dat ik dat diepe dal, waar ik was ingestort, ook weer uit kon klimmen. En tot zover dus mijn haat-liefde verhouding met sterk zijn. Het is zo fijn dat je het kan, het is zo jammer dat je het moet zijn.

Met deze feestdagen voor de deur, voel ik me minder sterk, minder weerbaar. Mis ik een beetje meer, doet het net allemaal een beetje meer pijn, want jij had natuurlijk gewoon hier bij ons moeten zijn.