Noud's laatste bedje

Toen duidelijk werd dat Noud zou komen te overlijden, zei Hendrik het meteen; "Ik wil zijn kistje zelf maken". Hij had zo graag heel veel andere dingen voor en later samen met Noud gebouwd, maar helaas liep het zo anders. Het enige wat hij nu kon doen, was zijn kistje, Noud's laatste bedje zelf maken. Hendrik werkt graag met zijn handen en is heel erg handig. Hout bewerken vindt hij mooi en dit voor Noud maken, was een soort therapie voor hem.

Samen met zijn vader heeft Hendrik mooie planken uitgezocht van de eikeboom, die vroeger bij zijn ouderlijk huis stond. De buurman heeft de ruwe eiken planken mooi geschaafd. Wat een prachtig hout! Samen met zijn zwager werkt Hendrik aan het kistje.

Hij wil het zo snel mogelijk klaar maken, zodat hij Noud in zijn kistje kan leggen en deze kan sluiten, zodat ik ook weer bij Noud in zijn kamertje kan zitten. Ik durf op dat moment niet meer naar Noud te kijken, daar hij na zijn overlijden zo'n ander gezicht heeft gekregen en zijn kleur heel donker is geworden. Ik ben bang dat ik dat beeld niet meer uit mijn hoofd krijg. Ik wil mijn mooie kleine mannetje herinneren, zoals hij was.

Hendrik brengt Noud samen met zijn moeder maandag even weg voor een obductie. Aan het eind van de middag kunnen ze hem weer ophalen. Door de obductie is Noud al het opgehoopte vocht verloren en ook zijn kleur is lichter geworden. Na aandringen van Hendrik, heb ik dinsdagochtend uiteindelijk genoeg moed verzameld om weer bij hem te gaan kijken. En wat was ik daar blij om! Noud is weer mijn kleine mooie mannetje, zoals hij was direct na zijn geboorte. Heel fijn om weer bij hem te kunnen zitten en naar hem te kijken.

Intussen wordt er hard en met heel veel liefde aan het kistje gewerkt. Het was best lastig, twee pietjes precies, een afkortzaag die scheef zaagde, planken van verschillende dikte. Maar het is gelukt en ze vonden het heel mooi om samen te doen. Op dinsdag avond rond 23.00 is het kistje klaar. Hendrik en z'n zwager drinken er samen een biertje op. Ze zijn trots op het resultaat.

Samen met m'n schoonmoeder heb ik mooie stof uitgezocht en zij maakt daarvan een heel mooi zacht bedje voor Noud in het kistje.

Woensdag neemt Hendrik het kistje mee naar huis. Wat is het een prachtig kistje geworden. Een mooi bedje, met heel veel liefde, zorg en emotie gemaakt. Samen leggen we Noud erin. Nu ik het ook fijn vind om weer bij hem te zijn en naar hem te kijken, sluiten we het kistje niet. We gaan elke dag tot aan de begrafenis een paar keer per dag bij hem in zijn kamertje kijken en even bij hem zitten. Ook grote zus Fenna komt elke dag even kijken.

Vrijdagochtend, op de dag van de begrafenis, nemen we voor een laatste keer afscheid en maken we het kistje samen dicht. Wat ligt Noud er prachtig in, met dat kleine mooie koppie, zoals in het begin. Zo blijven papa en mama je altijd herinneren!

Verhaal van Hendrik over het maken van Noud's kistje.