Het geeft mijn gedachten en gevoelens weer naar aanleiding van het overlijden van ons zoontje Noud en beschrijft hoe ik dagelijks met dit grote gemis en verdriet probeer om te gaan. Het opschrijven van mijn gevoelens helpt mij bij de verwerking. Het doel van de blog is om anderen inzicht te geven en het verdriet te delen. Een reactie zou ik leuk vinden, echter wil ik vragen om het boxje "Ook op Facebook plaatsen" niet aan te vinken.
De dagen voor Noud staan voor de deur. September is hier! Laat die dagen maar komen, ik ben er klaar voor. Al weken hik ik er tegenaan. Op zich gaat het best goed. De pijn en verdriet zijn niet meer op de voorgrond. In deze weken schuift de onrust er eigenlijk ongemerkt in. Dat onheilspellende gevoel begint al in augustus...
Augustus ligt achter ons, de maand september is begonnen. De dagen worden alweer korter en de hei heeft het toppunt van haar bloei gehad. De hei waar ik 5 jaar geleden met een dikke buik wandelde. Diezelfde hei waar nu onze baby een paar honderd meter van vandaan begraven ligt.
Lief mooi mannetje, as woensdag 9 september is het 4 jaar geleden dat je zo onverwacht en met spoed ter wereld kwam. Wat waren we bang en in paniek toen we te horen kregen dat jij per direct met een spoedkeizersnede geboren moest worden. Je was nog zo klein en er bleken dus ook complicaties te zijn. Al die gevoelens...
Ik krijg van mensen weleens te horen, wat ben je sterk, wat ben je dapper. Dat voelt oprecht als een compliment, maar aan de andere kant ook niet als een keuze.
September ligt al weer enige tijd achter ons en de herfst is in volle gang. Toch ben ik nog aan het terugblikken en dat doe ik eigenlijk wel met een goed gevoel. September is de maand van Noud, een maand waarin hij centraal staat. In de aanloop er naartoe voel ik me altijd een beetje zwaarmoedig. Het geeft altijd een...
September is weer in aantocht en dat merk ik aan alles. Ik merk het aan mijn lichaam en de prikkels om mij heen. Er bouwt zich een bepaalde spanning op in mij, toe levend naar jouw dagen. Belevingen exact 3 jaar geleden passeren als herinneringen de revue. Zo ging ik exact 3 jaar geleden met zwangerschapsverlof, het werk latende voor...
Het heeft even geduurd voor dit verhaal op papier stond. Mijn hoofd is vol en ik kan niet goed nadenken, maar nu het eenmaal uit de pen komt en op papier staat, lucht dat ook weer op. Het is wel een lang verhaal geworden, mijn hoofd zit niet voor niets zo vol😊, hopelijk lees je het hele verhaal met me mee....
Ons kleine meisje is 1 jaar. Wat een mijlpaal! Ook wel een opluchting, we hebben het gehaald. Ze is nu 1 jaar, een dreumes en geen kleine kwetsbare baby meer. We hebben het uitgebreid gevierd. Net als een jaar geleden was het prachtig weer. Op goede vrijdag, haar verjaardag zelf, zijn we lekker met het gezin er op uit gegaan,...
De eerste maanden van dit jaar waren moeilijk. Na alle festiviteiten in december had ik het zwaar. Het gemis was sterk aanwezig en ik heb ontzettend met mezelf geworsteld. Op zoek naar wie ik nu ben; welke vrouw, moeder, dochter, zus, vriendin en collega? Mijn verdriet, angsten en schuldgevoelens zaten me steeds meer in de weg. Ik projecteerde ze...
De december maand vind ik een pittige maand. Een maand waarin feest, vieren, familie en samenzijn centraal staan. Sinterklaas, kerst, zo dadelijk Fenna haar verjaardag en dan oud & nieuw. Wat mis ik Noud tijdens deze dagen! Er is geen kind zo aanwezig, als het kind dat wordt gemist.